Voortgang keuringen

Afgelopen vrijdag was het dan zover. Voor het eerst sinds lange tijd mochten we weer een stukje rijden op de openbare weg met de bus. Sinds juni 2014 is de bus geschorst van wegenbelasting en daarom niet meer toegelaten op de weg. Al die tijd staat hij binnen in de garage. Tot vrijdag dus. De APK was sinds januari verlopen en moest dus vernieuwd worden voor de RDW keuring tot camper. Dit kan in Almelo bij de RDW, maar daar worden geen reparaties uitgevoerd. Je moet er dan dus zeker van zijn dat de bus wordt goedgekeurd. Omdat we dat risico niet wilden lopen – de bus had inmiddels al een flinke tijd stilgestaan – hadden we een afspraak bij Renault Munsterhuis gemaakt voor de APK. Voordeel was dat we direct de distributieriem konden laten vervangen. Dat leek ons verstandig omdat deze al wat ouder was, en de motor had een jaartje stilgestaan.

Toch wel een beetje gespannen brachten we de wagen weg en bleven wachten op het hopelijk verlossende telefoontje dat alles in orde was. Het was heerlijk om weer in de bus te rijden en de inrichting bleek niet erg te trillen/kraken (dat konden we ook gelijk checken).

Al vrij snel kregen we het telefoontje dat alles klopte. Ruitenwissers vervangen, wat aandachtspunten, maar verder met vlag en wimpel geslaagd! Het komende jaar mogen we dus technisch gezien weer rondrijden met de bus. 

Snel de wagen weer opgehaald en terug in de garage gezet. Onderweg viel op hoe stoffig alles was. Het zonlicht laat dat veel beter zien. De inrichting leek ook ineens veel lichter wat natuurlijk de ruimtelijkheid ten goede komt.

Nu volgt woensdag de tweede keuring bij de RDW. Dit is geen technische keuring, maar er wordt vooral gekeken of hij voldoet aan alle eisen die de wet stelt aan een camper. Als dit goed is, ontvangen we woensdag een nieuw kentekenbewijs en is de auto officieel een personenauto met kampeerinrichting geworden. Daarop kan dan korting  op de wegenbelasting aangevraagd worden bij de Belastingdienst.

Om het gewicht zo laag mogelijk te laten zijn, volgde dit weekend nog een frustrerend klusje: zoveel mogelijk van de losse zaken uit de bus halen. Omdat je een nieuw kentekenbewijs krijgt, moet de wagen ook opnieuw op de weegschaal. Dit bepaalt in welke belastingcategorie de camper straks ingeschaald wordt. Uiteraard zal hij zwaarder zijn geworden door de inbouw van verschillende meubelstukken. Om het gewicht zoveel mogelijk te beperken, is het verstandig om losse onderdelen die niet essentieel zijn uit de bus te halen voor de keuring. Je kunt hierbij denken aan de koelkast, de huishoudaccu’s, gasfles of de versterker. Sommige zelfbouwers gaan hier heel ver in en tappen zelfs de ruitenwisservloeistof af voor ze naar de keuring gaan! Wij beperken ons tot voornoemde zaken.

Ondanks dat we weten dat de bus voldoet aan alles eisen die gesteld worden, is het op de een of andere manier toch spannend om een vreemde jouw bouwkunsten te laten beoordelen.

Woensdag aan het eind van de middag weten we meer.

De bureaucratische puzzel

Wat heb je nodig om in een camper te kunnen en mogen rijden (naast een camper natuurlijk)?

Ik som even op:

- de wagen moet voorzien zijn van een kenteken;

- moet WA verzekerd zijn;

- moet APK goedgekeurd te zijn;

- de motorrijtuigenbelasting moet betaald zijn.

Klinkt simpel, maar we zijn erachter gekomen dat het nog een aardige puzzel is om dit allemaal voor elkaar te krijgen.

Het kenteken dat nu op de auto zit is voor een busje, een zogenaamd grijs kenteken. Om in aanmerking te komen voor korting op de motorrijtuigenbelasting moet de bus door de RDW gekeurd worden tot personenauto met kampeerinrichting (geel kenteken). Hiervoor dient de auto naar Almelo te gaan voor een keuring. Daar krijgt de auto een nieuw kentekenbewijs en kun je nieuwe kentekenplaten laten maken. Op dat moment moet je ook weer belasting betalen, waarna je bij de Belastingdienst korting kunt vragen omdat het nu een camper is.

De auto is nu geschorst van de belasting en mag dus de weg niet op. Er is een uitzondering: je mag met een geschorste auto naar de APK keuring rijden. Want die was ik nog vergeten: bij de keuring van de RDW moet de auto APK goedgekeurd zijn. Immers, na de keuring is het op papier een ‘andere auto’ en als je die naar huis wilt rijden, moet er APK op zitten.

Dus de eerste stap is nu om de auto APK te laten keuren bij een willekeurige garage die deze keuringen uitvoert. Ervan uitgaande dat de auto goedgekeurd wordt, kunnen we op naar de RDW. Oh nee, toch niet: de auto is nog steeds geschorst en dan mag er niet mee gereden worden. Om naar Almelo te rijden moet ik eerst een eendagskenteken aanvragen. Hiermee kunnen we dan op en neer naar de RDW voor de camperkeuring. Bij deze keuring wordt gekeken of het voertuig voldoet aan de eisen die de wet stelt aan een camper. Wanneer dit het geval is wordt het oude kentekenbewijs vernietigd en een nieuw bewijs uitgereikt. Het nieuwe voertuig mag direct de weg op; de schorsing was van toepassing op het oude kenteken. Overigens moet de aanvraag voor het kwarttarief motorrijtuigenbelasting apart aangevraagd worden bij de Belastingdienst. Hiervoor gelden weer specifieke regels. (Zo komt een camper die commercieel verhuurd wordt bijvoorbeeld niet in aanmerking voor dit lagere tarief.)

Zitten we nog met het laatste punt: de WA verzekering. Elke auto die op de weg staat of rijdt, moet  WA verzekerd zijn. Ook als deze geschorst is of bijvoorbeeld op weg naar de APK keuring. Hoewel de auto niet verandert bij de keuring - het blijft dezelfde gele Renault - zijn het voor de verzekering eigenlijk twee voertuigen: eerst een bestelbus, daarna een camper. Dit voertuig heeft vervolgens drie verschillende kentekens: het huidige grijze, de nieuwe gele en het eendagskenteken voor de keuringsdag. Nu is het dus zaak een verzekeraar vinden die deze ‘schizofrene Renault’ wil verzekeren op het chassisnummer (dat verandert namelijk niet) zodat er slechts één polis opgemaakt hoeft te worden. Gelukkig is dit een situatie die vaker voorkomt bij zelfbouw campers, dus ik hoop bij een gespecialiseerde camperverzekeraar hier wel een oplossing voor te vinden.

Er zijn overigens nog andere scenario’s denkbaar om de bus APK en RDW gekeurd te krijgen:

- de APK bij de RDW uit laten voeren. Voordeel: geen eendagskenteken nodig (je bent immers onderweg naar de APK keuring), slechts 1 afspraak. Nadeel: APK bij de RDW is duurder en er is geen mogelijkheid voor reparatie. De auto mag dus geen gebreken vertonen.

- een autoambulance huren en de camper niet zelf laten rijden naar de RDW. Voordeel: geen eendagskenteken en geen WA verzekering nodig. Nadeel: kosten van het huren van een autoambulance voor zo’n grote bus zijn hoog.

Uiteindelijk kiezen we toch voor deze constructie. De APK keuring bij een garage kan gecombineerd worden met het vervangen van de distributieriem en als er dan nog reparaties nodig zijn voor de keuring, kunnen die ook gelijk uitgevoerd worden.

Meer lentekriebels

Afwerken. Kunnen we het al zo noemen? In sommige opzichten wel, in andere ook weer niet. Na de grote sprong voorwaarts van vorig weekend (zie Lentekriebels), hebben we ook dit weekend weer hard gewerkt. Het werk kenmerkt zich momenteel door zowel fundamentele klussen als het aansluiten van de gasleiding als echte afwerkklusjes zoals het wegwerken van kabels of installeren van de koelkast.

Eigenlijk is dat het leukste werk. Het is heel afwisselend en je ziet snel resultaat. Neem als voorbeeld het bankje waar de accu’s in staan. Dit bankje was al lang gepland en daarom had ik alle kabels al die kant opgelegd. Ook stonden de accu’s en de acculader al in die hoek opgesteld. Echter, de precieze plek van de bank, de afmetingen en de vorm waren afhankelijk van de kast. Die kon ik nu pas ter plekke maken. Op basis daarvan heb ik de inrichting van de kast gekozen. De accu’s staan nu vast, en de losse kabels zijn netjes weggewerkt. Dat laatste is voor het oog vrij onzichtbaar, daarom heb ik immers die kast, maar wel heel belangrijk. Je wilt niet dat in de eerste bocht de accu’s verschuiven of losse kabels verstrikt raken. Daarnaast is het voor mij heel leuk om te zien dat mijn secure werk nu ook het resultaat geeft waar ik op hoopte. Het wordt gewoon heel mooi!

In mijn vorige post staat een foto van het keukenblok. Het lijkt prima op zijn plek te staan, maar stiekem steken er nog allerlei leidingen en kabels uit. Deze moeten nog allemaal aangesloten en getest worden. Daarvoor moeten op de goede plekken gaten geboord worden tussen panelen, moeten de juiste draadjes aangesloten worden en moeten deze draadjes vervolgens allemaal trilvrij gemonteerd worden. Al met al klusjes die per stuk altijd meer tijd kosten dan van tevoren gedacht. Maar vaak heb je slechts één kans om het goed aan te pakken.

Voordeel is dat ik merk dat de handigheid er wel steeds meer in komt bij mij. Ik kan beter inschatten hoe ik bepaalde problemen oplos en wat reële en praktische oplossingen zijn. Ook is het hebben van goed materiaal en gereedschap essentieel. Bijvoorbeeld bij het maken van de kliksluitingen in deurtjes en lades (handgreepjes die op slot kunnen, bekend uit caravans en campers), zijn een schuifmaat en een boortje van 26mm onontbeerlijk. Daarnaast moet je natuurlijk ook die kliksluitingen in huis hebben, maar daar zorgt huisleverancier De Wit wel voor.

De kast is nu af: van boven naar onder een groot deel met openslaande deur, de koelkast en een lade voor schoenen. In de tussenwand hebben we een luik gemaakt, zodat je binnendoor onder het bed kunt komen. Hier staat onder andere de watertank en kan bijvoorbeeld een koffer met kleren worden opgeborgen.

Het bankje is op de kussens na klaar. Een klep zorgt ervoor dat de ruimte gemakkelijk te bereiken is. In de ruimte staan de accu’s, de acculader en omvormer, de zekeringen voor het 12V systeem en hoofdschakelaar een aardlek voor het 230V systeem. Ook is er een schakelaar om accu’s af te kunnen sluiten van het geheel. Tenslotte heb ik een schakelaar voor de koelkast gemaakt. In al haar wijsheid heeft Webasto haar nieuwe koelkasten wel een lampje meegegeven, maar geen aan/uitschakelaar. Zodat als je de koelkast op een kier zet wanneer deze niet in gebruik is, de accu leeg zal lopen doordat het lampje aanblijft…

Aan de buitenkant van het bankje zit de schakelaar en thermostaat voor de vloerverwarming.

Het keukenblok is voorzien van een stopcontact en een dubbele schakelaar voor de verlichting. Deze kan voor je de camper betreedt al worden ingeschakeld omdat hij naast de ingang zit. In de kast van de keuken staat de vuilwatertank onder de gootsteen. Daarnaast is nog ruimte voor bijvoorbeeld pannen en een oventje. Hieronder komt de porta potti, op een uitschuifbare lade.

Aan de linkerzijde zijn twee grote laden voor voorraad en een besteklade.

Via een slang naar de kraan wordt water uit de tank onder het bed aangevoerd. Hiervoor is in de tank een pomp gemaakt. De gaspitten worden via een 8mm gasleiding gevoed vanuit de fles onder het bed. Ontsteking vindt plaats via een piezo-element. De gaspitten en spoelbak kunnen onafhankelijk worden afgesloten met een glazen plaat.

Volgende stap is om alles aan te sluiten en te testen en dan zijn we eigenlijk op het punt aanbeland dat de wagen voldoet aan de eisen die de RDW stelt aan een camper. Oftewel: we mogen de auto gaan aanbieden voor de keuring. Alleen een tafel ontbreekt nog, maar daar verzin ik voor die tijd vast wel wat op.