En er was licht!

De ietwat angstige vraag die we in het begin van mensen kregen was: komen er nog ramen in? Blijkbaar is het hebben van ramen voor velen hèt kenmerk dat een camper onderscheidt van een bestelbus. De vraag konden we gelukkig bevestigend beantwoorden, want het is altijd de bedoeling geweest om ramen in de bus te maken. Onze bus heeft al ramen in de achterdeuren, dus dat scheelt. Gezien onze gewenste inrichting hebben we gekozen om aan weerszijden aan de voorkant een klapraam te maken. In het dak komt verder een transparant dakluik, voorzien van een ventilator. Er komt zo licht bij de tafel en bij de keuken. Het worden geïsoleerde, dubbele Seitz S4 ramen van 45 bij 70cm. 

Deze passen mooi in de facetten in de wand en de schuifdeur. Aan de binnenkant van de zo’n raam zitten zowel een hor als een verduisteringsgordijn ingebouwd. Het dakluik is een Thule Omnivent, die zowel open als gesloten ventileert. De daarin gemonteerde ventilator kan naar wens lucht in of uit de camper blazen. Ook hier zijn een hor en verduistering aan de binnenkant ingebouwd.

Door de kokerbalken aan het plafond en de geribbelde structuur, kunnen we niet heel flexibel zijn in de locatie van het dakluik. We kiezen voor een positie iets achter het midden van de ruimte, tussen de keuken en het bed.

Voor de klus om de zaag in de wanden te zetten, hebben we de hulp ingeroepen van Floris. Het is heel gek hoe snel je je hecht aan een stuk blik, en zowel Heleen als ik moesten even slikken toen de boor en later de zaag in de wand gingen. In de warmte op de oprit vlogen binnen de kortste keren de vonken in het rond. De ramen bleken vrij gemakkelijk te installeren. Het binnen- en buitendeel klemmen elkaar vast met schroeven. Een latje van de juiste dikte bewaart de afstand; de binnenkant komt immers op de binnenwand, en die dikte is afhankelijk van de isolatie en de balken. Met butylkit hebben we als het goed is voor een waterdichte maar elastische verbinding gezorgd.

In een tweede sessie met Floris, ditmaal in de garage – je moet de weergoden niet tarten, hebben we ook het gat voor het dakluik gezaagd. De montage is gelijk aan die van de zijramen, maar de locatie maakt het een inspannend karwei. Het geribbelde dak maakt het nog best lastig en binnenkort testen we of alles inderdaad waterdicht geworden is.

Met de ramen erin, konden we ook weer verder met de isolatie. Hierbij kregen we dit keer de hulp van Saskia en Jens. De 20m2 die we aanvankelijk gekocht hadden, bleek net te weinig. Inmiddels is er nog een paar meter bijbesteld (ook op ‘pakjesavond’ geleverd). 

Als de isolatie helemaal klaar is, kunnen we de kabels voor het elektrisch systeem gaan trekken, zowel 12V als 230V. Hiervoor hebben we inmiddels de meeste onderdelen al binnen.