Op 5 mei hadden we de bus dan voor onze deur staan. En
dan? Wat doe je eerst, waar begin je? De eerste dagen moest de bus nog op de
oprit staan; de sleutel van de garage kregen we pas op de dag voor hemelvaart.
Daarna heeft het nog twee weken geduurd voor we daar de elektriciteit weer
aangesloten kregen. In de tussentijd hebben we vooral materialen geshopt – het blijft
natuurlijk een bestelbus. Klussen die stroom vereisten, moesten we voor de deur
uitvoeren. Gelukkig waren de weergoden ons goed gezind.
Strippen
Zodra ze tijd had, is Heleen begonnen met het leeghalen
van de bus. Aan de binnenkant was deze mooi afgetimmerd.
Er lag een plaat op de vloer en de cabine en laadruimte
waren door een stalen wand gescheiden. Omdat we wisten dat deze toch zou moeten
verdwijnen, is die gelijk op Marktplaats gezet. Blijkbaar was het een gewild
item, want drie dagen later kwam een Belg hem ophalen. Het hout ging eruit, en
daaronder bleek het metaal er mooi uit te zien. Het plaatwerk op de deuren was
stuk, dus die hebben we eraf gehaald.
Er zit veel zand in de auto, en door de onderdelen los te
halen maken we hem letterlijk kilo’s lichter (dat scheelt straks weer bij de
keuring! ;) )
Tegenslagje
Na enkele dagen, krijgen we ook de eerste tegenslag te
voorduren: als we richting bouwmarkt willen rijden om wandplaten in te slaan,
blijkt de accu leeg. Eerst denken we nog aan een lampje dat is blijven branden,
maar al snel blijkt dat de accu echt kapot is. Het is nog de originele accu uit
2005, dus het mag ook wel. Met een nieuwe 95Ah accu komt de bus weer als vanouds tot
leven. Wel halen we nu standaard de accupool los, zodat de accu niet leeg kan
lopen. Als het elektrisch systeem straks verder gevorderd is, kan de acculader
aangesloten worden om deze accu, en natuurlijk de deep cycle accu, vol te
houden.
Isolatie
Nadat de bus helemaal leeg is, is de eerste klus het
isoleren van de wanden, het dak en de vloer. Een bestelbus is gemaakt om een zo
groot mogelijk volume aan laadruimte te hebben. Er is dus geen enkele isolatie
aanwezig. Je kijkt aan de binnenkant zo tegen het plaatwerk aan. In de zon kun
je gelijk goed merken wat dit voor effect heeft op de binnentemperatuur. Het
warmt heel snel op. We kiezen voor isolatie met X-trem isolatiemateriaal op de
meeste plekken. Dit is speciaal dun materiaal voor campers en caravans. Het
heeft een redelijke isolatiewaarde, neemt geen vocht op en kan direct verlijmd
worden op het plaatwerk van de bus. Het
op maat snijden en verlijmen van de stukken is een aardige klus, die ons al
heel wat uurtjes zoet hield en houdt. Vooral het opvullen van alle richels in
de vloer was een monnikenwerk waar Heleen erg druk mee is geweest.
De deuren en moeilijk te bereiken ruimtes worden met
Doscha schapenwol geïsoleerd. Ook dit isoleert prima en reguleert, in tegenstelling
tot bijvoorbeeld glaswol, het vocht heel goed. Ook is het lekker zacht waardoor
het zonder handschoenen te verwerken is.
Naar de garage
Zoals op de bovenste foto's te zien is, is het reservewiel in de
laadruimte gemonteerd. Dit kost veel ruimte, ruimte die je liever voor iets
anders gebruikt. Daarom hebben we navraag gedaan bij de Renault-dealer of het
mogelijk was het wiel onder de auto te monteren. Na een positief antwoord, hebben
we de bus snel richting de garage, praktisch aan het eind van de straat,
gebracht. We waren erachter gekomen dat de schuifdeur niet van binnenuit
geopend kon worden en wilden graag de originele radio (hadden ze nog
cassettebandjes in 2005?) laten uitbouwen. Ook hebben ze het elektrisch systeem
doorgemeten, om uit te sluiten dat de lege accu toch door een lekstroom
veroorzaakt werd.
Het reservewiel zit nu achter de trekhaak weggewerkt. Met
een tie-wrap is het schuifdeurslot gemaakt, de radio lag netjes op de
bijrijderstoel en het elektrisch systeem bleek in orde. Behalve de onderbouw
van het wiel was niets terug te vinden op de rekening! Prima service dus, bij
Renault Munsterhuis. Daar gaan we in de toekomst vaker naartoe als er iets moet
gebeuren wat het best bij de dealer uitgevoerd kan worden!
Lak
Hoewel de auto voor zijn ruim negen jaar nog prima in de
lak zit, zijn er een paar plekjes die aandacht nodig hebben. Rond de deuren is
wat slijtage te zien. Op sommige plaatsen laat de anti-steenslag los, zodat vocht
zich kan ophopen. Ook blijkt er een beetje roest onder de plastic bakken die de
instap beschermen. Al deze plekken worden geschuurd, in de primer gezet,
eventueel met nieuwe anti-steenslag behandeld en vervolgens mooi afgelakt in
RAL1012 citroengeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten