Vaarwel 16-BR-SV; hallo GG-106-J

Daags voor Hemelvaart kregen we het nieuwe kentekenbewijs voor de camper binnen. Eindelijk, want we zaten er al twee weken! op te wachten. Belastingdienst en RDW hadden blijkbaar niet zo goed door hoe graag we wilden rondrijden in ons gele monster. Maar woensdag was het dan zover. Op de site van de RDW konden we verder checken dat alle gegevens klopten: APK was overgenomen, massa en aantal zitplaatsen klopte en de BPM was verrekend.

Met het kentekenbewijs in handen, kon ik bij de Twimva platen laten drukken. Dit is gelukkig ‘klaar terwijl u wacht’ en dus kon ik binnen een uur nadat de post bezorgd werd de nieuwe platen op de camper schroeven. De witte plaat voor een eventuele aanhanger heb ik ook gelijk laten maken maar die ligt nog even te wachten in de garage.

Met de platen gemonteerd mag de bus eindelijk de openbare weg op. De WA verzekering was namelijk al geregeld, ik hoefde het nieuwe kenteken alleen nog even door te geven. Nu was het tijd voor de eerste grote rit – opnieuw richting Schijndel voor onderdelen. We hadden namelijk nog een kort lijstje met onderdelen die we wilden halen waaronder de luifel en de bevestigingsrail. Die laatste is zo lang, dat het noodzakelijk was om met de camper te vervoeren. Trots en met een smile van oor tot oor zaten we even later in onze camper. Een drankje voor onderweg in de koelkast, passende muziek op een USB stick en gaan met de gele banaan. Bij het tanken bleek dat we de grote variant brandstoftank hebben: er kon 66liter diesel in terwijl het metertje net onder halverwege stond. Dat betekent hopelijk dat we 1000-1200km kunnen rijden tussen tankbeurten – een geruststellende gedachten als je bijvoorbeeld door Noorwegen rijdt.

Bij De Wit in Schijndel ons lijstje afgewerkt: wat onderdelen om de inrichting af te maken, twee LED lampen voor het interieur en een luifel van 240x200cm, incl. aluminium bevestigingsrand en kit om deze vast te maken. Op de terugweg gewisseld van bestuurder zodat we nu beiden kunnen bevestigen dat onze camper uitstekend stuurt. Het gekraak achterin valt mee, er vallen geen zaken om en de accu’s laden goed op tijdens de rit. Dit gaf ons voldoende vertrouwen om met Hemelvaart een dagje weg te gaan met overnachting.

Donderdagochtend dus alles klaarmaken voor een nachtje weg. Ik heb nog snel een lampje geïnstalleerd tussen de voorstoelen. Omdat de bovenkastjes nog ontbreken, zitten er nog geen lampen verder in de binnenruimte. Dat is toch niet zo handig als je in het donker zit. De verduistering was namelijk goed voor elkaar want naast de kant en klare gordijnen voor de voor- en zijruiten heeft Heleen ook mooie verduisteringsgordijnen voor de achterruiten gemaakt.

We vertrokken richting Drenthe, waar we een camperplaats hadden uitgezocht om de eerste nacht te beleven. Het was in Wijster, op een erf genaamd Grondsels. De plek bleek erg mooi. De eigenaar had achter zijn boerderij een kleine oase gemaakt tussen de landerijen: grote groentetuin, wat varkentjes, een vennetje met bomen eromheen en enkele plekken waar een tiental campers kon staan. Het was druk vanwege Hemelvaart, maar we konden de bus op een mooie plek bij het vennetje neerzetten. 

Idyllisch, maar wel vrij fris. In het zonnetje was het nog wel lekker zitten op de tafel en stoelen die we uiteraard meegenomen hadden. In de camper rook het naar nieuwe dingen: hij was dan ook afgeladen met nog niet gebruikte zaken zoals servies en kookgerei. Het koken ging prima zo die eerste avond en ondanks het koude weer – dat ervoor zorgde dat we binnen moesten zitten – hebben we een goede avond gehad. De eerste keer slapen in het bed is ook goed bevallen en de verduistering zorgde ervoor dat we pas tegen half 9 wakker werden, lang nadat de zon opgekomen was.

Al met al een goede oefennacht dus. En na het ontbijt zijn we langzaam van Drenthe naar Twente afgedaald om via een leverancier van kussens en iemand die bovenkastjes bouwt met een tevreden gevoel thuis te komen. Op naar de volgende keer!

Keuringen (2)

Na de soepel verlopen APK-keuring konden we woensdag vol goede moed naar de RDW in Almelo. Alhoewel… stiekem blijft het toch wel spannend. De regels zijn duidelijk en ik had gelezen dat de keurmeesters zich over het algemeen vrij goed aan dit lijst je houden. Maar dan is de vraag: hoe strikt zullen ze zijn? Is de lattenbodem genoeg om als ‘slaapplek voor twee personen’ aangemerkt te worden, of dient er een matras op te liggen? Als de huishoudaccu’s niet meegaan, doet het kraantje het niet; geldt dit dan wel als een spoelbak?

Uiteindelijk hebben we de bus redelijk leeg gemaakt om het gewicht zo veel mogelijk te beperken. Dat betekent: koelkast er weer uit, accu’s eruit, versterker eruit. 

Toen op tijd richting Almelo met twee A4’tjes met het eendagskenteken over de platen heen. We hebben een afspraak, dus konden ons zo melden. Daar werden wat gegevens genoteerd en werd een werkopdracht voor de keurmeester gemaakt. “Rijdt u maar naar deur 1”. 

Dus ik de bus voor de deur rijden en Heleen met de camera in de aanslag om dit moment vast te leggen. Het was rustig, dus we mochten gelijk doorrijden. Na de bus stilgezet te hebben boven de inspectieput, begon de keurmeester aan zijn ronde. Hij keek vluchtig maar met oog voor detail om de bus. 

De schuifdeur ging open en de onderdelen die aanwezig moesten zijn werden een voor een opgenoemd en afgevinkt. Het chassisnummer werd gecontroleerd en meer gegevens werden in de computer ingevoerd. Na een paar minuten was het al klaar en moest ik alleen nog even naar de weegbrug rijden. Daar werd de bus gewogen en we waren erg tevreden met de 2230kg die daar uit kwam. (Het oorspronkelijke gewicht was 1950kg.) Vervolgens kregen we de papieren weer mee en de vraag waar de eerste vakantie naartoe zou gaan. Dat was dus alles. 

Nou ja, nog even betalen natuurlijk. Het kentekenbewijs werd ingenomen en we kregen te horen dat de Belastingdienst eerst moest beoordelen of de BPM-aangifte voldoet alvorens het nieuwe kentekenbewijs aan ons wordt opgestuurd. Dit kan 5-7 werkdagen duren en helaas zijn 4 en 5 mei geen werkdagen bij de Belastingdienst.

Het invullen van dit formulier was nog best lastig en na contact met Renault Nederland en Renault Trucks om achter de oorspronkelijke cataloguswaarde te komen, hebben we het formulier uiteindelijk donderdag op de bus gedaan.

Dit BPM-verhaal was wel een beetje een tegenvaller, want we hadden gehoopt al snel op pad te kunnen met de camper. Hiervoor hebben we echter de nieuwe platen nodig, dus tot die tijd is het wachten in de garage voor we in de zon de inrichting af kunnen maken. En elke dag reikhalzend uitkijken naar de postbode.

De onderdelen die we eruit gehaald hadden, zitten er inmiddels weer in. Ook gaan we verder met afwerken. Zodra het kentekenbewijs binnen is, laten we de platen persen en kunnen we na montage direct op pad.